Πρωινό ....ξύπνημα.

Πολλές φορές τις νύχτες ξυπνάω για να πιω νερό όπως αρκετός κόσμος πιστεύω ότι κάνει.
Ξημερώματα Σαββάτου λοιπόν κατά τις πέντε και μισή σηκώθηκα να πιώ λίγο νερό.
Η ατμόσφαιρα καθαρή από θορύβους, αρκετή ησυχία εκτός από ένα γνώριμο βουητό.

Βγήκα έξω να δω τι γίνεται.

Οι μέλισσες λοιπόν ξεκινούσαν την δουλειά τους, πρίν ακόμα φανεί ο ήλιος, με έναν ιδιαίτερο τρόπο.
Έβγαιναν από την κυψέλη, περπατούσαν κατακόρυφα πάνω της και μετά πέταγαν.
Ήταν διαφορετικό το σκηνικό απ΄ότι είχα συνηθίσει και στάθηκα να το χαζέψω.

Αστραπιαία άκουσα ένα βζζζζτ και αισθάνθηκα ένα πόνο στην άκρη της μύτης μου.

ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ????
Τι σας έκανα ρε παιδιά?
Απομακρύνθηκα κακήν κακώς και με τον πόνο στη μύτη να δυναμώνει.

"Πάει η μέρα σήμερα" είπα.
"Αφού το πρωινό ξύπνημα δεν το σηκώνεις, τι το θές?"
(και αυτή η ρημάδα, στη μύτη βρήκε να μου την κάνει?)

Αυτό δεν ήταν πρωινό ξύπνημα, αλλά πρωινό ....τσίμπημα.

Είχα και μια νύστα!!!

Θα τα πούμε ξανά όταν ξυπνήσω.