Αυτό είναι ζωή!!!

Καλοκαίρι!!!
Τι ωραία που ακούγεται.

Το πρωί στην παραλία με ένα ελαφρό αεράκι και το φραπέ, δροσερό-δροσερό, να σου κάνει παρέα.
Παιγνίδια με τη θάλασσα, τα κυματάκια να σκάνε ελαφρά πάνω στην άμμο και εσυ να χαζεύεις γύρω σου, χωρίς να έχεις έννοια για τίποτα.

Τι ωραίο πράγμα!!!

Το μεσημέρι, κάτω από μια σκιά, στο μικρό τραπεζάκι, να σου έρχονται οι μαριδούλες, τα οστρακοειδή, το χταποδάκι η σαλατούλα και το 500άρι με την παγωμένη μπύρα.

Πω-πώ!!!
Αυτό είναι ζωή!!!

Το βραδάκι, αφού έχω γυρίσει σπίτι και μετά από τόση «κούραση», λες.....

Πρωινό ....ξύπνημα.

Πολλές φορές τις νύχτες ξυπνάω για να πιω νερό όπως αρκετός κόσμος πιστεύω ότι κάνει.
Ξημερώματα Σαββάτου λοιπόν κατά τις πέντε και μισή σηκώθηκα να πιώ λίγο νερό.
Η ατμόσφαιρα καθαρή από θορύβους, αρκετή ησυχία εκτός από ένα γνώριμο βουητό.

Βγήκα έξω να δω τι γίνεται.

Οι μέλισσες λοιπόν ξεκινούσαν την δουλειά τους, πρίν ακόμα φανεί ο ήλιος, με έναν ιδιαίτερο τρόπο.
Έβγαιναν από την κυψέλη, περπατούσαν κατακόρυφα πάνω της και μετά πέταγαν.
Ήταν διαφορετικό το σκηνικό απ΄ότι είχα συνηθίσει και στάθηκα να το χαζέψω.

Αστραπιαία άκουσα ένα βζζζζτ και αισθάνθηκα ένα πόνο στην άκρη της μύτης μου.

ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ????
Τι σας έκανα ρε παιδιά?
Απομακρύνθηκα κακήν κακώς και με τον πόνο στη μύτη να δυναμώνει.

"Πάει η μέρα σήμερα" είπα.
"Αφού το πρωινό ξύπνημα δεν το σηκώνεις, τι το θές?"
(και αυτή η ρημάδα, στη μύτη βρήκε να μου την κάνει?)

Αυτό δεν ήταν πρωινό ξύπνημα, αλλά πρωινό ....τσίμπημα.

Είχα και μια νύστα!!!

Θα τα πούμε ξανά όταν ξυπνήσω.

Μια φορά κι ένα καιρό.

Μια φορά κι ένα καιρό
ξύπνησα στις 5 η ώρα.

Απο τότε και για 50 μέρες με πήρε ο ύπνος.

Ξύπνα ρεεεεεέ........

Η αλήθεια είναι ότι έπεσαν πολλά πράγματα στο κεφάλι μου απότομα, η κούραση μεγάλη και τίποτα να μην πηγαίνει καλά.
Η παραμέληση των μελισσών ήταν αναπόφεκτη.
Αυτά συμβαίνουν, τι να κάνουμε.

Ας επισκεπτούμε λοιπόν το μελισσοκομείο στο Μαραθώνα.

Τι να δώ φίλοι μου.
Χάλια μαύρα.
Απογοήτευση.

Η βασίλισσα που έκανα παιγνίδια γύρω-γύρω απο την κυψέλη τελικά αντικαταστάθηκε απο κάποια άλλη.
΄΄Εντάξει΄΄, λέω.
Μικρή η ζημιά.

Προχωρώ σ΄ αυτό που είχε μείνει απο βασίλισσα να δω τι έγινε, ΄΄με την σκέψη του ενός λεπτού΄΄.

Ωραίααααα!!!!!!

Η σκέψη του ενός λεπτού δεν απέδωσε τίποτα.
(Φίλε μου μην σκέπτεσαι τόσο πολύ, θα πάθεις τίποτα.)

Προφανώς τα βασσιλοκελιά (κλειστά) είχαν πεθαμένες νύμφες και το αποτέλεσμα ήταν ένα αρρενοτόκο μελίσσι.
(Ακόμη μια εμπειρία!!!!)

΄΄Θα κάνω βασσιλοτροφία .΄΄ σκέπτομαι.
Ήδη έχω βάλει την jenter για χτίσιμο στα Σπάτα εδώ και καιρό αν και στην αρχή ούτε που την είχαν ακουμπήσει, πιστεύω τώρα να είναι έτοιμη.

(Για τα υπόλοιπα μελίσσια του Μαραθώνα δεν χρειάζεται να πω πολλά.
Καταλαβαίνετε ότι απλά, ζούν για τον εαυτό τους.)

Ουυπςς.

Οι μελισσούλες, όχι μόνο την έχτισαν αλλά την γέμισαν και μέλια.
Δεν πειράζει, θα βάλω την βασίλισσα μέσα και είμαι σίγουρος ότι θα βγάλουν τα μέλια για να γεννήσει.
(Πάλι λάθος έκανα)

Τρείς μέρες την είχα μέσα την κακομοίρα αλλά δεν έγινε τίποτα.
Την άφησα ελεύθερη και έβγαλα την jenter έξω να την αδειάσουν οι μέλισσες από τις γύρω κυψέλες.

Την πρώτη μισή ώρα δεν είχε πλησιάσει καμία.

Μετά από λίγο ήρθαν μερικές.

Ύστερα ο πανικός.

Πηγαινοερχόντουσαν σαν τρελές.

Δυστυχώς έπρεπε να φύγω και αν επακολούθησε κάποια λεηλασία, δεν το γνωρίζω.

Την επόμενη μέρα είδα ότι το πλαίσιο ήταν καθαρό από μέλια.

Μέχρι και το κερί άρχισαν να παίρνουν.

Είδα και κάποιες μέλισσες πεθαμένες, μέσα στα κελιά, μάλλον λόγω του ανταγωνισμού.
(θα έλεγα πισώπλατα μαχαιρώματα)

Το μόνο πού μένει τώρα είναι να ξαναβάλω την βασίλισσα μέσα και αυτή την φορά να τοποθετήσω το πλαίσιο στο κέντρο της γονοφωλιάς και όχι στην άκρη όπως έκανα πρίν. (πιστεύω ότι ήταν λάθος και αυτό)

Κατά τα άλλα αυτό που με παρηγορεί είναι ότι τουλάχιστον εδώ στα Σπάτα οι αφεσμοί της άνοιξης έγιναν σχεδόν 10άρια.
Φυσικά με μια σχετική φροντίδα.

Συμπέρασμα.

Όταν αφήνεις κάτι, σε αφήνει και εκείνο.