Όπως έχω πεί απο την αρχή των αναρτήσεων μου, την ενασχόλησή μου με τα μελίσσια την ξεκίνησα με έναν αφεσμό και στην συνέχεια με την αγορά δώδεκα μελισσοσμηνών.
Πέρυσι μετά τους αφεσμούς που είχα τα μελισσοσμήνη έφτασαν 28.
Απίστευτο!!!!!
Η χαρά μου βέβαια (στο χρόνο που πέρασε) μετατράπηκε σε λύπη.
Σχεδόν τα μισά χάθηκαν, χωρίς να έχω καταλάβει ακόμη το λόγο άν και πιστεύω ότι έφταιγε η τοποθεσία που τα είχα στον Μαραθώνα.
Το μελισσοκομείο εκείνο δεν υπάρχει πια.
Όσες έμειναν τις μετέφερα στα Σπάτα.
Νομίζω ότι εδώ οι συνθήκες είναι πολύ καλύτερες.
Η αυλή του σπιτιού μου γέμισε με κυψέλες.
Έγινε το αδιαχώρητο.
Με το σκεπτικό οτι δεν θα μπορούσα σε τόσο στενό χώρο να κάνω αύξηση του μελισσοκομείου αποφάσισα να τα βγάλω εκτός της αυλής σε μια απόσταση
30-50 μέτρων περίπου.
Πώς θα γινόταν αυτό?
Το σχέδιο καταστρώθηκε!!!!
Είχα διαβάσει ότι όταν απομακρυνθεί το σμήνος 5 χιλιόμετρα μακριά ξεχνά την αρχική του τοποθεσία και ζει πλέον εκεί που έχει τοποθετηθεί η κυψέλη του.
Ωραία. Θα πάρω τις κυψέλες θα τις απομακρύνω για καμία εβδομάδα και μετά θα τις φέρω πάλι πίσω αλλά έξω από την αυλή.
Η μεταφορά ξεκίνησε. Δεν τις πήγα μόνο 5 χιλιόμετρα, αλλά πολύ μακρύτερα....
....στο Μαρούσι.
Μετά απο μια εβδομάδα ήμουν σίγουρος οτι έχουν ξεχάσει τα πάντα.
Φυσικά μέσα στην αυλή όλες τις μέρες δεν ακουγόταν το παραμικρό απο πέταγμα μέλισσας.
Καιρός λοιπόν για την επιστροφή.
Εκείνο το βράδυ έφερα 6 κυψέλες και τις έβαλα εκεί που επιθυμούσα.
Όλα είναι τέλεια, το σχέδιο προχωρούσε χωρίς να ξεφύγει στην παραμικρή του λεπτομέρεια.
Το πρωί σηκώθηκα να πάω στην δουλειά αλλά πριν απο αυτό έριξα μια ματιά στα μελισσάκια μου.
Εντάξει όλα είναι στη θέση τους.
Το μεσημέρι γύρισα σπίτι και αυτό που αντίκρυσα ήταν το χάος.
Παντού μέσα στην αυλή μέλισσες να προσπαθούν να βρούν την κυψέλη τους εκεί που ήταν μια εβδομάδα πριν.
Ακόμη και μικρά τσαμπιά σχημάτιζαν.
Μια άδεια κυψέλη που είχα αφήσει στην αυλή με κυρήθρες γέμισε με μέλισσες απο το πουθενά.
(Ξεχνούν την τοποθεσία τους ε?
Αρε κούνια που σε κούναγε.)
Άνοιξα την κυψέλη και αυτό που είδα ήταν ενα 10άρι μελίσσι με τα όλα του.
Ακόμη και κυφήνες είχε.
Το μόνο που έλειπε ήταν η βασίλισσα.
Εντάξει έχω μια βασίλισσα μαζί με μια χούφτα μέλισσες που δεν νομίζω να τα καταφέρει(απο τον Μαραθώνα).
Εισαγωγή λοιπόν βασίλισσας.
Νάτη την βρήκα.
Κλουβάκι, ζαχαροζύμαρο, συνοδεύτριες, τοποθέτηση στην κυψέλη, όλα κομπλέ.
Σκεπάζω το καπάκι και μπαίνω σπίτι.
Σε μια δυο μέρες θα την έχουν βγάλει.
Αμάνννν, ξέχασα να τους βάλω τροφή.
Ξανά άνοιγμα, τοποθέτηση τροφής, ας δούμε πάλι το κλουβάκι.....................................
Ωχ που είναι η βασίλισσα?
Κοιτάω προσεκτικότερα και βλέπω ενα μικρό κουβάριασμα απο μέλισσες.
Το ξεδιάλυνα και ανάμεσά τους ήταν η μικρή χαριτωμένη η οποία εξαφανίστηκε ανάμεσα στις κυρήθρες.
Πότε πρόλαβαν μέσα σε 10 λεπτά να ανοίξουν το κλουβί της δεν το καταλαβαίνω.
Θα περιμένω μερικές μερικές μέρες να δω αν είναι ζωντανή.
Υ.Γ. Ξεχνάνε εεε?
Εμένα 3 μέρες με κυνηγούσε μια μέλισσα γύρω απο το σπίτι όταν είχα ψιλο-αναστατώσει την κυψέλη της.
