Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

Χρόνια πολλά

Εύχομαι σε όλο τον κόσμο να περνάει καλά, με υγεία χαρά και ευτυχία!!!

Ιδιαίτερες ευχές θα ήθελα να στείλω σε όλους όσους ασχολούνται με την μέλισσα, διότι αυτοί έχουν απεριόριστη υπομονή και επιμονή ώστε να καταφέρουν πράγματα τα οποία για τον περισσότερο κόσμο είναι ανέφικτα!!!

Την εικόνα που θα ήθελα να αναρτήσω για τις γιορτές και να δείτε, για τον κάθε έναν απο εμάς, είναι διαφορετική.

Η εικόνα αυτή, είναι εκατομμύρια σε αριθμό και μοναδική.

Αφήστε λοιπόν την φαντασία σας και δείτε αυτό πού θέλετε, για αυτές τις Άγιες Μέρες.

Αφήστε αυτό που θα έλεγε ο κάθε ένας μας, <<μοναδικό>>, να πλημμυρήσει το μυαλό μας.

Καλλή Χρονιά!!!

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2008

Αυτό είναι ζωή!!!

Καλοκαίρι!!!
Τι ωραία που ακούγεται.

Το πρωί στην παραλία με ένα ελαφρό αεράκι και το φραπέ, δροσερό-δροσερό, να σου κάνει παρέα.
Παιγνίδια με τη θάλασσα, τα κυματάκια να σκάνε ελαφρά πάνω στην άμμο και εσυ να χαζεύεις γύρω σου, χωρίς να έχεις έννοια για τίποτα.

Τι ωραίο πράγμα!!!

Το μεσημέρι, κάτω από μια σκιά, στο μικρό τραπεζάκι, να σου έρχονται οι μαριδούλες, τα οστρακοειδή, το χταποδάκι η σαλατούλα και το 500άρι με την παγωμένη μπύρα.

Πω-πώ!!!
Αυτό είναι ζωή!!!

Το βραδάκι, αφού έχω γυρίσει σπίτι και μετά από τόση «κούραση», λες.....


΄΄δε πίνω μια μπύρα ακόμα΄΄.
΄΄Να κάνω και την βόλτα μου στα μελισσάκια΄΄.


(Φυσικά η θερμοκρασία παίζει στούς 35 βαθμούς.)

Χα-Χά.



Απ΄ότι βλέπω, όλες έχουν βγεί στο μπαλκόνι και απολαμβάνουν την μπύρα τους.


΄΄Εμ, βέβαια με τέτοια ζέστη νυχτιάτικα τι ήθελες να κάνουν?΄΄



Ρέ μπάς και θέλουν κανένα πάτωμα να ανασάνουν?

Εσείς τι λέτε???

(Τα γεγονότα δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, εκτός από τα βραδυνά, εφ΄όσον τα πρωινά, μου είναι αδύνατον να ξυπνήσω νωρίς και τα μεσημέρια αυτή την περίοδο δουλεύω μέχρι τις 10 και μισή το βράδυ)

Κυριακή 22 Ιουνίου 2008

Πρωινό ....ξύπνημα.

Πολλές φορές τις νύχτες ξυπνάω για να πιω νερό όπως αρκετός κόσμος πιστεύω ότι κάνει.
Ξημερώματα Σαββάτου λοιπόν κατά τις πέντε και μισή σηκώθηκα να πιώ λίγο νερό.
Η ατμόσφαιρα καθαρή από θορύβους, αρκετή ησυχία εκτός από ένα γνώριμο βουητό.

Βγήκα έξω να δω τι γίνεται.

Οι μέλισσες λοιπόν ξεκινούσαν την δουλειά τους, πρίν ακόμα φανεί ο ήλιος, με έναν ιδιαίτερο τρόπο.
Έβγαιναν από την κυψέλη, περπατούσαν κατακόρυφα πάνω της και μετά πέταγαν.
Ήταν διαφορετικό το σκηνικό απ΄ότι είχα συνηθίσει και στάθηκα να το χαζέψω.

Αστραπιαία άκουσα ένα βζζζζτ και αισθάνθηκα ένα πόνο στην άκρη της μύτης μου.

ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ????
Τι σας έκανα ρε παιδιά?
Απομακρύνθηκα κακήν κακώς και με τον πόνο στη μύτη να δυναμώνει.

"Πάει η μέρα σήμερα" είπα.
"Αφού το πρωινό ξύπνημα δεν το σηκώνεις, τι το θές?"
(και αυτή η ρημάδα, στη μύτη βρήκε να μου την κάνει?)

Αυτό δεν ήταν πρωινό ξύπνημα, αλλά πρωινό ....τσίμπημα.

Είχα και μια νύστα!!!

Θα τα πούμε ξανά όταν ξυπνήσω.